Ένα από τα πιο σταθερά Supersport, είναι ταυτόχρονα και ένα από τα πιο φιλικά. Δεν έχει παραξενιές, δεν έχει περίεργα γούστα, είναι απλό, ουσιαστικό και ταιριάζει σε όλους.
Πίστα το πρόγραμμα δεν είχε. Στην Ελλάδα γαρ, με την καλή πίστα να βρίσκεται στην άλλη άκρη της χώρας σε σχέση με την Αθήνα, και με τα Μέγαρα να μην προσφέρονται για δοκιμές, ο δρόμος ήταν το μόνο, το άσχημο δυστυχώς υποκατάστατο, για τη δοκιμή μιας μοτοσικλέτας που έχει φτιαχτεί για 90-99% χρήση πίστας και περιβάλλον αγώνων. Στο δρόμο τώρα, είναι πραγματικά δύσκολο να επιβεβαιώσεις τους ισχυρισμούς της Suzuki για την πιο μεστή δύναμη στις μεσαίες στροφές. Το γεγονός είναι πως αυτός ο κινητήρας είναι μεν πολύ ελαστικός, όμως χαμηλά είναι αρκετά αδύναμος και ζητάει έντονο στροφάρισμα για να βγάλει το καλό του πρόσωπο στην επιφάνεια. Αν μάλιστα προσπαθήσεις να κινηθείς στο στεγνό οδόστρωμα με το πρόγραμμα «Β», αισθάνεσαι πως το GSX-R επιταχύνει πάρα πολύ ράθυμα, ενώ δυσκολεύεται να πετύχει και ικανοποιητική τελική. Παρόλα αυτά, αν συγκρίνουμε την ασθενική απόδοση του
GSX-R 600 χαμηλά (που είναι χαρακτηριστικό περισσότερο της κατηγορίας και όχι του Suzuki) με τα υπόλοιπα Supersport -πλην του Triumph που κερδίζει τους πάντες χαμηλά λόγω του τρικύλινδρου κινητήρα- θα λέγαμε πως το Suzuki είναι, αν όχι το κορυφαίο, σίγουρα τότε ανάμεσα στα top 2 Supersport σε απόδοση.
Αν τώρα «κουμπώσεις» τον χάρτη «Α», και κρατήσεις τις στροφές ψηλά, η επιτάχυνση είναι καταιγιστική, ενώ τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν επικίνδυνα γρήγορα για τη διατήρηση του διπλώματος σας, φτάνοντας και ξεπερνώντας σύντομα τα 280! Στις ψηλές στροφές, το GSX-R είναι πραγματικά απολαυστικό, ο ήχος αλλάζει σε απόκοσμο τετρακύλινδρο GP ουρλιαχτό και τότε, ο αναβάτης αρχίζει να καταλαβαίνει το σκοπό των τεχνικών του Hamamatsu. Όσο περισσότερο πιέζεις τον κινητήρα αυτό, τόσο καλύτερα συμπεριφέρεται. Όσο τον «λιώνεις», τόσο σε ανταμείβει. Και η ίδια κατάσταση συνεχίζεται και στους υπόλοιπους τομείς της μοτοσικλέτας. Όσο περισσότερο πιέζεις τις αναρτήσεις, τόσο καλύτερα συμπεριφέρονται, γεμίζοντας σε με απόλυτη εμπιστοσύνη προς το
GSX-R. Στις στροφές που έγινε η φωτογράφηση, το GSX-R 600 αποδείχθηκε ένα από τα ευκολότερα
Supersport που έχουμε οδηγήσει, τόσο στις αστραπιαίες αλλαγές κατεύθυνσης, όσο και στη σταθερότητα μέσα στη στροφή, αλλά και στο βίαιο φρενάρισμα. Δεν υπάρχει περίπτωση να φτάσετε τα όρια της κατασκευής στο δημόσιο δρόμο, αυτό ξεχάστε το. Μόνο όπλο σας για να «τελειώσετε» και να δοκιμάσετε στα όρια της τη μοτοσικλέτα της Suzuki, είναι ένα χρονόμετρο, μια πίστα, και πολλά-πολλά σετ ελαστικών. Σε αστική χρήση, το GSX-R θα καταφέρει να κινηθεί αξιοπρεπώς μεν, να σας μεταφέρει σε όλες σας τις δουλειές, αλλά δεν έχει φτιαχτεί για αυτό το σκοπό, ούτε όμως και για άραγμα έξω από μια καφετέρια. Παρόλα αυτά, αποτελεί ένα από τα πιο φιλικά σύνολα στην κατηγορία αυτή τη στιγμή. Μικρή ένσταση έχουμε μόνο στην εμφάνιση, καθώς το GSX-R του 2011 δεν διαφοροποιείται έντονα αισθητικά ούτε από το προηγούμενο μοντέλο, ούτε και από τα περισσότερα
Supersport. Είπαμε, το πακέτο είναι special, οπότε καλό θα ήταν να είχε και ένα μεγάλο SPECIAL και ως αισθητική υπογράμμιση στο design.