(1): Η πρωινή αγγαρεία του να πας τα παιδιά στο σχολείο σίγουρα γίνεται πιο εύκολη στη σέλα ενός παπιού. Πρώτα απ όλα, μπορείς να ξεκινήσεις αργότερα και να είσαι βέβαιος ότι θα προλάβεις το πρωινό κουδούνι και θα γλιτώσεις το αυστηρό βλέμμα του προϊσταμένου σου στη δουλειά, ανεξαρτήτως κίνησης. Δεύτερον, σου δίνει μια ευκαιρία να δεθείς ακόμη περισσότερο με την οικογένειά σου. Κι ας γυρίσει μετά η δασκάλα να σου πει πως τα παιδιά σου δε διαθέτουν ομαδικό πνεύμα!
(2): Φυσικά, υπάρχει κι ένα μειονέκτημα σε όλη αυτή την ιστορία. Κουβαλώντας πράγματα, παιδιά και σύζυγο, μπορεί όλο και κάτι να χάσεις στο δρόμο. Κι αν είναι η πεθερά ή η σύζυγος (που, μεταξύ μας, πολύ έχει παχύνει τελευταία) δεν τρέχει και τίποτα. Τι γίνεται, όμως, αν σε μια λακκούβα χάσεις τον κανακάρη σου ή τη μοναχοκόρη σου; Λέτε να τους βάζουν GPS για τέτοιες περιπτώσεις;
(3): Το να οδηγείς παπί απαιτεί συνεχές multitasking, αλλά πόσοι είναι ικανοί να φτάσουν σε τέτοιο επίπεδο ώστε να τα καταφέρνουν όλα ταυτόχρονα; Σε αυτές τις περιπτώσεις, η βοήθεια είναι απαραίτητη. Ο μπαμπάς οδηγάει, ο πιτσιρικάς προσέχει στο δρόμο, η κόρη τραγουδάει (μη στερηθούμε τις ανέσεις του αυτοκινήτου) και η μαμά δίνει οδηγίες στο μπαμπά για το πού θα στρίψει.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;