Προφανώς και τα τρία συμπλέουν με τις βασικές GT σχεδιαστικές νόρμες, που θέλουν μεγάλες και «φουσκωμένες» επιφάνειες πλαστικών, χαμηλή και «μέσα» θέση οδήγησης και εκτεταμένα πίσω τμήματα. Οι όποιες διαφοροποιήσεις, εστιάζονται κυρίως στην περιοχή της μάσκας, όπου ο αριθμός των στυλιστικών στοιχείων είναι τέτοιος, που αρκεί και με το παραπάνω, για να προσδώσει χαρακτήρα.
To Forza, έχει τις πιο ρευστές γραμμές από τα τρία, με την φουτουριστική «PCX» άποψη να είναι εμφανής. Η μάσκα του, απούσας και της ψηλής ζελατίνας, δίνει την αίσθηση της πιο χαμηλής και ευρείας, θυμίζοντας τις custom κατασκευές (ναι, σε scooter) που έχουν μεγάλη απήχηση στην Ιαπωνία. Συνεχίζοντας προς την ουρά, τα πράγματα γίνονται κάπως πιο συντηρητικά χωρίς να υπάρχει ένα στοιχείο που να τραβά την προσοχή. Παραδόξως πως, το μοντέρνο μπροστινό μέρος, με το «συγκρατημένο» πίσω, ταιριάζουν αρμονικά, με το αποτέλεσμα συνολικά να είναι ισορροπημένο και να έχει την δική του, διακριτή σχεδιαστική ταυτότητα.
Τα KYMCO και SYM, μπορούμε να πούμε ότι ακολουθούν παράλληλους δρόμους στην σχεδίαση τους, με τις μάσκες τους να είναι στο σύνολο τους «αιχμηρές» και επιβλητικές, εκπέμποντας μια sporty αίσθηση.
Το ίσιο μοτίβο συνεχίζεται και προς τα πίσω, όπου οι γωνίες και οι τεθλασμένες γραμμές υπερισχύουν έναντι των καμπυλών. Μεταξύ των δύο, το KYMCO είναι αυτό που συνολικά κερδίζει τις εντυπώσεις, με κάποιες έξτρα πινελιές δυναμισμού, οι οποίες όμως ίσως να φανούν υπερβολικές στο μεγαλύτερο ηλικιακά κοινό. Καταλήγοντας, το Honda είναι αυτό που διαχωρίζει την θέση του ακολουθώντας ένα δικό του, ξεχωριστό σχεδιαστικό δρόμο, ενώ τα KYMCO και SYM ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό, με το πρώτο να τραβά περισσότερο στα άκρα το συγκεκριμένο σχεδιαστικό προφίλ.