Ποιος άφησε το αυτοκίνητο στο σπίτι;

• Διαβάστηκε από 2470 αναγνώστες
• Ημερομηνία δημοσίευσης: 25/9/2012

Πριν μερικές ημέρες, η Πανεπιστημίου, στο κέντρο της Αθήνας, έκλεισε συμβολικά, ώστε να κορυφωθούν οι δράσεις για την Εβδομάδα Βιώσιμης Μετακίνησης. Ήταν, όμως, βιώσιμη η μετακίνηση εκείνη την ημέρα;

Tweet

Για όσους δε γνωρίζουν, η Εβδομάδα Βιώσιμης Μετακίνησης (και η Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο) γιορτάζεται εδώ και χρόνια, με το σύνθημα «Ζήσε την Αθήνα χωρίς Αυτοκίνητο» να είναι διαφωτιστικό και άκρως γοητευτικό για πολλούς. Πόσοι, άλλωστε, δε θεωρούμε το κυκλοφοριακό το μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα της πρωτεύουσας (αλλά κι άλλων πόλεων); Οι υπεύθυνοι, λοιπόν, κορύφωσαν τους εορτασμούς το Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου, κλείνοντας συμβολικά την Πανεπιστημίου (έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της Αθήνας) και διοργανώνοντας ολοήμερες εκδηλώσεις.

Περνώντας από το σημείο, διαπίστωσα όντως πως οι εκδηλώσεις ήταν άφθονες και η Πανεπιστημίου έμοιαζε πιο ήρεμη και όμορφη από ποτέ. Οι περαστικοί έκαναν τις βόλτες τους απλωμένοι σε όλο το δρόμο και όχι στριμωγμένοι στα πεζοδρόμια και επικρατούσε μια ηρεμία. Πολλοί φαντάστηκαν και αυτό που αρκετές φορές έχει προκύψει στο παρελθόν: την πεζοδρόμηση της οδού, ένα σχέδιο που διέπεται από θετικά και αρνητικά χαρακτηριστικά (το θέμα αυτό, όμως, αποτελεί μια συζήτηση από μόνο του).

Όσο, όμως, στην Πανεπιστημίου επικρατούσε ηρεμία, στο υπόλοιπο κέντρο επικρατούσε το γνωστό σε πολλούς οδηγούς χάος. Εκατοντάδες αυτοκίνητα ακινητοποιημένα, με οδηγούς ανθρώπους που είτε αποφάσισαν να αγνοήσουν τις προτροπές της ημέρας είτε δεν είχαν άλλη επιλογή. Τα αυτοκίνητα αυτά, λοιπόν, και οι οδηγοί τους (όπως και τα εκατοντάδες δίκυκλα που κυλούσαν ανάμεσά τους) κατάφεραν να μετατρέψουν αυτή τη μέρα σε μέρα ταλαιπωρίας. Αν, με λίγα λόγια δε βρισκόσουν στην Πανεπιστημίου, δε ζούσες μια μέρα χωρίς αυτοκίνητο, αλλά μια μέρα απεργίας, πορείας κτλ..

Δεν πρόκειται να συμπαρασταθώ σε όλους αυτούς τους ταλαιπωρημένους οδηγούς για όσα τράβηξαν. Άλλωστε, η επιλογή ή η ανάγκη τους έφεραν σε αυτό το σημείο. Ωστόσο, δεν πρόκειται να συμφωνήσω και με αυτό το αμφιλεγόμενης χρησιμότητας συμβολικό μέτρο. Ειδικά στην Αθήνα, εκεί όπου το κυκλοφοριακό ακολουθεί τη θεωρία του Χάους και το φαινόμενο της πεταλούδας (ένα φορτηγάκι διπλοπαρκάρει στη Σταδίου και ακινητοποιούνται από την κίνηση όλα τα οχήματα στην Κηφισιά), τέτοιες κινήσεις χάνουν την αξία τους. Εκεί χρειάζονται πιο εκτεταμένα μέτρα. Ας κλείσει όλο το κέντρο, ώστε, όσοι θέλουν να το επισκεφτούν, να μην έχουν την επιλογή να πάνε με το αυτοκίνητό τους δύο δρόμους παραπάνω. Ας προβλέψουν για δωρεάν μετακίνηση με τα ΜΜΜ (δεν ίσχυε αυτό κάποτε;) ή για προσωρινή χάραξη ποδηλατόδρομων, για όσο ισχύει το μέτρο.

Σκεφτείτε κι αυτό: Ημέρα Χωρίς Αυτοκίνητο. Φαινομενικά, υπάρχει καλύτερη (και ασφαλέστερη) ημέρα να επισκεφτείς το κέντρο της Αθήνας με ποδήλατο; Μάλλον όχι. Κι, όμως, όσοι γενναίοι αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν τη μέρα, πιθανολογώ ότι το μετάνιωσαν. Γιατί οι συνθήκες μετακίνησης στο υπόλοιπο κέντρο της Αθήνας μόνο φιλικές προς ποδηλάτες και πεζούς δεν ήταν. Για μοτοσικλέτες, scooter και παπιά, δεν το συζητάω καν. Άλλωστε κι όλα αυτά στην κατηγορία των «χωρίς…» εξακολουθούν να ανήκουν.