Τελευταία έχω επιλέξει να πηγαίνω τρεις φορές την εβδομάδα στη δουλειά, με το ποδήλατο. Γυμνάζομαι, παράγω ευεργετικές ενδορφίνες που μου φτιάχνουν τη διάθεση, αλλά και κάνω οικονομία.
Παράλληλα, εκπλήσσομαι ολοένα και περισσότερο με την επιθετική, ανεύθυνη και αψυχολόγητη συμπεριφορά των οδηγών -κυρίως τετράτροχων, αλλά και μοτοσικλετών- απέναντι στους ποδηλάτες. Είναι η ίδια συμπεριφορά που έχω παρατηρήσει να επιδεικνύουν απέναντι μου, όταν οδηγώ κάποιο scooter μικρού κυβισμού ή κάποιο παπί. Ποια συμπεριφορά επικαλούμαι;
α) Τα προσπεράσματα στα οποία σε περνάνε ξυστά, και με τεράστια διαφορά ταχύτητας, όπου νιώθεις τον αέρα να σε χαστουκίζει. Θα έχετε νιώσει το συναίσθημα, όταν αμέσως μετά ένα κύμα κρύου ιδρώτα σε λούζει και προσπαθείς να κατευνάσεις την οργή που δεν ωφελεί σε τίποτα.
β) Ακόμα χειρότερα, όταν σε προσπερνάνε με χίλια, μόνο και μόνο για να φρενάρουν δαιμονισμένα αμέσως μετά και να στρίψουν ακριβώς μπροστά σου. Τι μπορείς να πεις σε αυτό τον οδηγό που δεν μπορούσε να περιμένει 5 δευτερόλεπτα για να στρίψει πίσω σου;
γ) Κάποιες φορές, όταν ένας οδηγός μηχανοκίνητου οχήματος βλέπει ποδηλάτη, φέρεται λες και τον τσιμπάει μύγα. Κατεβάζει ταχύτητα, και γκαζώνει μανιασμένα, προσπαθώντας να κάνει προσπέραση ανεξαρτήτως οδικών συνθηκών. Κι αυτό, γιατί του μπαίνει ο φόβος μήπως κολλήσει για λίγο πίσω από το ποδήλατο, και φτάσει στον προορισμό του 20 ολάκερα δευτερόλεπτα αργότερα. Ψυχοθεραπεία κανείς;
δ) Να μην ξεχάσουμε και την περίπτωση σε σταυροδρόμι που έχεις προτεραιότητα, όμως οι κάθετα ερχόμενοι οδηγοί αυτοκινήτων θεωρούν πως επειδή οδηγείς ποδήλατο, κατά κάποιο σουρεαλιστικό τρόπο ο ΚΟΚ παύει να ισχύειγια σένα, κι έτσι πετάγονται μπροστά σου τελευταία στιγμή, και με τσαμπουκά. Όχι φίλοι οδηγοί, αντίθετα με ότι ίσως πιστεύετε, ο ΚΟΚ αναφέρει και τον ποδηλάτη, ο οποίος έχει υποχρεώσεις αλλά σαφώς έχει και δικαιώματα. Διαβάστε το νόμο, θα εκπλαγείτε!
Προσοχή, για την αποφυγή παρεξηγήσεων! Πρέπει να διευκρινίσω πως με ποδήλατο οδηγώ πάντα στην δεξιά άκρη του δρόμου, δεν οδηγώ ανάποδα σε μονόδρομο, κάνω στο πλάι όποτε μπορώ για να διευκολύνω τις προσπεράσεις, δεν οδηγώ δίπλα-δίπλα με άλλο ποδηλάτη, και γενικά σέβομαι τον ΚΟΚ. Μόνο έτσι μπορώ να απαιτώ και από τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο.
Το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγω για τους παραπάνω οδηγούς είναι πως απλώς δε γνωρίζουν, δεν καταλαβαίνουν, κι ούτε έχουν φαντασία ικανή να τους βοηθήσει να κατανοήσουν τι θα μπορούσε να πάει στραβά σε μια σύγκρουση με ένα ποδήλατο.
Ειδικά αν μιλάμε για τετράτροχα, η προστασία που παρέχουν οι λαμαρίνες και τα τείχη με τους αερόσακους, είναι εύκολο να κάνουν τον οδηγό να αισθανθεί άτρωτος, και κατ επέκταση θεωρεί και τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου το ίδιο άτρωτους!
Θα ήθελα την επόμενη φορά που θα δείτε ποδηλάτη, και εσείς οδηγείτε μοτοσικλέτα ή αυτοκίνητο να σκεφτείτε πως όχι μόνο εκείνος έχει δικαίωμα να χρησιμοποιεί το δημόσιο δρόμο δίπλα σε εσάς, αλλά δεν σας στερεί τίποτα άλλο από τη ζωή σας, παρά 10-20 δευτερόλεπτα το πολύ από το χρόνο σας.
Τόσο θα χρειαστείτε για να υπολογίσετε πώς και πότε θα κάνετε μια προσπέραση με ασφάλεια.
Βάλτε τον εαυτό σας στη θέση του ποδηλάτη. Και αισθανθείτε τον τρόμο, τον κίνδυνο και την αγωνία που θα νιώθατε, αν κάποιος οδηγός βαρύτερου, βενζινοκίνητου οχήματος θεωρούσε πως όχι μόνο δεν έχετε δικαίωμα χρήσης του δρόμου, αλλά αμφισβητούσε ακόμα και το δικαίωμα σας στη ζωή(!), αγνοώντας σας επιδεικτικά.
Β«ΞολοΟΟΞ½ΞΏΟΒ» ΟΟΞΏ ΟΞ―ΟΟ ΞΊΞ¬ΞΈΞΉΟΞΌΞ±! ΞΞ¬Ξ½Ξ΅ΞΉΟ ΟΞΏ αμάξι ΟΞΏΟ
Β«Οαγίδα ΞΈΞ±Ξ½Ξ¬ΟΞΏΟ
Β»;